مصوب 12/02/1375 مجلس شورای اسلامی
ماده 1 - كليه افراد ايراني با تحصيلات فوق ديپلم و بالاتر كه پس از تاريخ 1367.4.1 از مراكز آموزش عالي گروه پزشكي در داخل و يا خارج ازكشور فارغالتحصيل شده يا ميشوند و خدمت آنان از سوي وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي مورد نياز اعلام ميگردد: مكلفاند حداكثر مدت24 ماه اول پس از فراغت از تحصيل خود را در داخل كشور و در مناطق مورد نياز بهداشت، درمان و آموزش پزشكي و تشكيلات تابعه آن خدمتنمايند.
تبصره 1 - مدت خدمت در مقطع كارداني يك سال ميباشد.
تبصره 2 - مدت فوق براي كمتر از 2 سال بر حسب محروميت نقاط به تفصيل آييننامهاي خواهد بود كه به تصويب هيأت وزيران خواهد رسيد.
تبصره 3 - كساني كه خدمت موضوع اين قانون را به انجام رسانيده همچنين كساني كه داراي پروانه دائم پزشكي بوده و يا واجد شرايط دريافتپروانه دائم باشند، با دريافت مدرك تحصيلي جديد مشمول خدمات موضوع اين قانون نميباشند.
تبصره 4 - پزشكان عمومي ذكور مشمول اين قانون و قانون پيامآوران بهداشت موظفاند حداقل يك سال خدمات قانوني را در مراكز بهداشتي ودرماني روستاها و بخشهاي كشور انجام دهند.
تبصره 5 - مستخدمين رسمي دولت و كادر ثابت نيروهاي مسلح و اعضاي هيأت علمي دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالي و تحقيقاتي خدمتموضوع اين قانون را در نقاط مورد نياز سازمان ذيربط به شرط داشتن واحدهاي بهداشتي، درماني انجام خواهند داد.
ماده 2 - همسران و فرزندان شهداء، آزادگان، مفقودين جنگ تحميلي، يك نفر برادر يا خواهر شهيد يا مفقود، برادران و خواهران دو شهيد يا بالاتر،آزادگان، جانبازان انقلاب اسلامي بالاي 25% و نيز مادراني كه حضانت فرزند خود را به عهده دارند و تك فرزند خانواده از خدمات موضوع اين قانونمعاف هستند و در صورت تمايل افراد مذكور و نياز وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي اين گروه ميتوانند از مزاياي اين قانون بهرهمند شوند.
تبصره - در مورد معافيت افراد مازاد بر نياز اولويت با رزمندگان ميباشد.
ماده 3 - مدت خدمت دوره ضرورت و دوره احتياط مشمولان اين قانون كه در حرفه پزشكي انجام شود از كل خدمت مقرر در اين قانون كسرميگردد.
ماده 4 - مشمولان اين قانون مكلفاند حداكثر يك ماه بعد از فراغت از تحصيل يا اعلام ارزشيابي مدرك تحصيلي خارج از كشور به منظور تعيينوضعيت از لحاظ شمول موضوع اين قانون خود را به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي معرفي نمايند. وزارت مذكور موظف است ظرفحداكثر دو ماه تعيين محل خدمت نموده و افراد مازاد بر نياز را با رعايت اولويت سهميه مناطق 1 و آزاد معاف نمايد. كساني كه ظرف مدت مقرر خود رامعرفي ننمايند و يا يك ماه پس از تعيين محل خدمت شروع به كار نكنند، غايب محسوب و به تشخيص وزارت مذكور برابر مدت غيبت به خدمت آنانافزوده خواهد شد.
ماده 5 - مشمولان اين قانون مادام كه خدمات قانوني را شروع ننموده يا معافيت اخذ نكرده باشند، مجاز به دخالت در امور پزشكي نميباشند.
ماده 6 - تحويل مدرك تحصيلي و ريز نمرات و صدور هر گونه تأييديه تحصيلي و گواهينامه براي مشمولاني كه خدمت موضوع اين قانون را انجامنداده و يا معافيت دريافت ننموده باشند ممنوع است.
تبصره - كساني كه براي ادامه تحصيل با هزينه شخصي در دانشگاههاي معتبر مورد تأييد در خارج از كشور در رشتههاي مورد نياز كشور احتياج بهمدارك تحصيلي داشته باشند، با سپردن تضمين كافي مبني بر انجام خدمات قانوني پس از فراغت از تحصيل، مدارك تحصيلي و گواهي موقت طبابتدريافت خواهند داشت.
ماده 7 - فارغالتحصيلان سهميه مناطق 2 و بالاتر و مناطق محروم آزمونهاي سراسري سنوات پس از انقلاب فرهنگي موظفاند تعهدات خود را براساس آييننامهاي كه به تصويب وزير بهداشت، درمان و آموزش پزشكي خواهد رسيد، انجام دهند.
ماده 8 - مشمولين قوانين قبلي خدمات پزشكان كه به دليل موجه خدمات خود را طبق ضوابط مربوط انجام ندادهاند مشمول اين قانون خواهندبود.
ماده 9 - فارغالتحصيلان خارج از كشور كه از مزاياي ارزي بهرهمند نشدهاند، از شمول اين قانون مستثني بوده و چنانچه از گروه داراي پروانه باشندطبق ضوابط، پروانه دائم پزشكي دريافت خواهند نمود.
تبصره 1 - كساني كه از ارز دولتي استفاده نمودهاند با توجه به مدت استفاده از ارز دولتي خدمات موضوع اين قانون و تعهدات مربوطه را انجامخواهند داد.
تبصره 2 - كساني كه در حين تحصيل رشتههاي علوم پزشكي وارد كشور شده و تحصيلات خود را تا فارغالتحصيلي در داخل كشور ادامه ميدهنددر صورتي كه هزينه تحصيل خود را بپردازند و از مزاياي ارزي دولت بهرهمند نگرديده باشند براي باقيمانده دوره تكميلي نياز به انجام خدمات قانونينخواهند داشت.
ماده 10 - خدمات قبلي مشمولين قانون خدمت خارج از مركز پزشكان و دندانپزشكان و داروسازان به قوت خود باقي است و جزو خدماتموضوع اين قانون محسوب ميگردد.
ماده 11 - مشمولان اين قانون از لحاظ حقوق و مزايا و امور رفاهي (مرخصيهاي استحقاقي، استعلاجي، بدون حقوق، پاداش، كمكهاي غيرنقدي و بيمه عمر و درمان و حادثه و ساير مزايا) تابع قوانين و مقررات استخدام كشوري و قانون نظام هماهنگ پرداخت كاركنان دولت ميباشند وچنانچه به دستگاه ديگر معرفي گردند كه داراي مقررات استخدامي خاص ميباشند، تابع ضوابط حقوقي و رفاهي آن دستگاه خواهند بود.
تبصره 1 - مشمولان اين قانون كه به طور تمام وقت و بدون كار انتفاعي خصوصي خدمت مينمايند، چنانچه از گروه داراي پروانه باشند در مقابلدو نوبت كار موظف از حقوق و مزايا، اضافهكاري و حق محروميت از مطب، طبق آييننامه اجرايي كه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي تدوينخواهد نمود، استفاده مينمايند و در صورتي كه از گروه بدون پروانه باشند، از مزاياي دو نوبت كار موظف (كار و اضافهكار) بهرهمند ميگردند.
تبصره 2 - وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي ميتواند مشمولان موضوع اين قانون را در صورت نياز با اولويت مناطق محروم و نيازمند درحين خدمت بدون اخذ مجوزهاي مربوطه به استخدام پيماني يا رسمي دستگاه مربوطه درآورد.
ماده 12 - مشمولان اين قانون كه به سن بالاي 45 سالگي رسيده باشند، از انجام خدمات موضوع اين قانون معاف ميباشند.
ماده 13 - بهداشتكاران دهان و دندان و كاردانهاي بهداشت خانواده و مبارزه با بيماريها، تابع ضوابط مقرر در قوانين خاص مربوط به خودميباشند.
ماده 14 - به منظور تربيت پزشك متخصص مورد نياز مناطق محروم و نيازمند كشور، وزارت بهداشت، درمان آموزش پزشكي موظف است بههنگام پذيرش دستيار تخصصي، سهميههاي جداگانهاي را براي مناطق محروم و نيازمند كشور اختصاص دهد. دستياران تخصصي، استفادهكننده ازسهميه مذكور موظفاند پس از انجام دوره تخصص، برابر طول دوره تخصص به عنوان خدمات قانوني موضوع اين قانون در نقاط مربوط انجام دهند وپس از انجام خدمات مذكور پروانه دائم دريافت خواهند نمود.
تبصره 1 - دستياران استفادهكننده از سهميه موضوع اين ماده كه داراي پروانه دائم پزشكي هستند، نصف مدت دوره تخصصي با احتساب ضرايبمربوط در نقاط مذكور خدمت خواهند نمود.
تبصره 2 - دستياران تخصصي موضوع ماده فوق موظفاند قبل از شروع دوره دستياري تعهد ثبتي لازم جهت خدمت در نقاط مربوط بهدانشگاههاي علوم پزشكي و خدمات بهداشتي، درماني بسپارند.
تبصره 3 - قانون نحوه تأمين هيأت علمي مورد نياز دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالي به قوت خود باقي است.
ماده 15 - قانون تأمين وسايل و امكانات تحصيل اطفال و جوانان ايراني و اصلاحات آن به قوت خود باقي است و انجام خدمات موضوع اين قانونبه عنوان قسمتي از تعهدات موضوع قانون مزبور محسوب خواهد شد.
ماده 16 - آييننامه اجرايي اين قانون توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي حداكثر ظرف دو ماه تهيه و پس از تصويب هيأت وزيران بهمرحله اجرا گذاشته خواهد شد.
ماده 17 - كليه قوانين مغاير با اين قانون لغو ميگردد.
قانون فوق مشتمل بر هفده ماده و چهارده تبصره در جلسه روز چهارشنبه دوازدهم ارديبهشت ماه يك هزار و سيصد و هفتاد و پنج مجلس شوراياسلامي تصويب و در تاريخ 1375.2.26 به تأييد شوراي نگهبان رسيده است.