دانشکده پیرا پزشکیFaculty of Paramedicine

سخن به مدح تو باید فصیح و کامل گفت

هم از شکوه مقامت ، هم از فضائل گفت

شبیه صائبِ صاحب سخن قصیده نوشت

غزل غزل سر زلف تو را چو بیدل گفت

نه چند مثنوی و قطعه و غزل ، باید

که شرح قصه حسن تو در رسائل گفت

عبا ، نه ... اینکه گدای شما شدم کافیست

حدیث حسن تو کی می توان چو دعبل گفت

تفضلی ! که فقط از تو خوانده ام یک عمر

و من نگفته ام و هر چه بود این دل گفت

زلال اشک مرا از تبار کوثر کن

در آسمان دو دستت مرا کبوتر کن

همه ز جا برخیزید به پای او گل ریزید

لاله و ریحان آمد خواهر سلطان آمد

مدینه از میلادش چو جنّت الاعلا شد

ز نور او نورانی تمامیِ دلها شد

جمالِ او تفسیری ز صورت زهرا(س) شد

رحمت و غفران آمد خواهر سلطان آمد

همه ز جا برخیزید ...

شَعَف عیان از حُسن و صولتِ موسی الکاظم

خنده عیان بر ماهِ طَلعتِ موسیَ الکاظم

صله بگیر از دستِ حضرت موسی الکاظم

دلبر و جانان آمد خواهر سلطان آمد ...

ز ناز خود دردانه به دامن بابا شد

سرورِ قلب مادر روشنیِ دلها شد